Stare zdjęcie 002

Kobieta z parasolką 1860s

Zdjęcie ma gładki rewers, bez napisów, zakupione zostało we Francji i prawdopodobnie stamtąd pochodzi.


Suknia ma najprostszy krój modny w II poł. lat 1860.
Stanik zdaje się być ciut za długi, może tę suknię dostała od kogoś lub pożyczyła do zdjęcia (tak, to się zdarzało w biedniejszych rodzinach). O tym, że stanik jest za długi świadczy poprzeczna fałdka pod krawatką oraz ciut za długie zaszewki w stosunku do tego co lansowały pisma.
Rękawy dwuczęściowe, z wklęsłym szwem wewnętrznym, wszyte klasycznie (dla ówczesnej mody i krawiectwa) na obniżonym ramieniu. Ich szerokość określano jako „wąskie” – jako przeciwwagę dla wcześniejszych rozszerzanych pagodowych. Zwróćcie jednak uwagę, że ówczesne wąskie – nie przylegają do ręki, nie są obciskające.

Zdobienie stanowi naszycie z ciemniejszej tkaniny lub aksamitki: wzdłuż zapięcia przodem – lewa poła z dziurkami ma trzy przeszycia od samego brzegu, lewa prawdopodobnie tylko dwa, za linią doszycia guzików. Guziki zapięte są pomiędzy pierwszą a drugą linią od środka, co sprawia, że zdaje się brakować jednego rządka naszycia / aksamitki. Może to też wynikać z faktu, że przesunięto guziki (jeśli suknia była zwężana po kimś).
Przy nadgarstkach 2 rzędy naszycia, chyba z riuszki tkaniny w kolorze reszty plisek – wydają się być wypuklejsze od pozostałych płaskich naszyć – stąd moje przypuszczenie, że to riuszki.

Spódnica krojona z klinów. Dołem naszyte 3 rzędy pliski / aksamitki szerszej niż na staniku. Dolny brzeg wykończony wąziutką falbanką. Dodatkowo, w górnej części przedniego brytu, na szwach, zrobiono kieszenie, które zaznaczono przeszyciem z aksamitki / pliski.

DATOWANIE 1865-1872
Sama suknia powstała w II poł. lat 1860. lub została uszyta na jej wzór.
Na datowanie zdjęcia bardziej na początek lat 1870. wskazują trzy elementy.
Pierwszy to płaska kokarda we włosach, na czubku głowy. Zwróćcie uwagę, że kobieta nie ma ówcześnie modnej fryzury z masą dopinek (koków i loków). Jej włosy zostały gładko uczesane z przedziałkiem i odkrywają uszy – żeby pokazać duże kolczyki. Powszechnym elementem prostej fryzury lat 1870. była właśnie płaska kokarda. Nie wymagała dużych nakładów finansowych i była prosta do zrobienia.
Drugim wyznacznikiem jest bogata krawatka pod szyję. Podobne noszono już w latach 1860. jednak takie bardziej zwisające, z frędzelkami, najczęściej noszono przez cały okres lat 1870. – zarówno przy turniurach jak i sukniach princesse.
Trzecim zaś… kieszenie. To nie tak, że ówcześnie całkiem nie robiono pionowych kieszeni (niekoniecznie w szwach). Pojawiały się już wcześniej. Jednak w pierwszej połowie lat 1860. zdecydowanie królowały kieszenie poziome, ukośne lub naszywane na sukni. Znalezienie w tym czasie jakiejkolwiek ilustracji z pionowymi kieszeniami graniczy z cudem – choć w ubiorach, jak to pokazują zdjęcia – bywały. Prawdziwy szał na nie rozpoczął się w połowie dekady i sobie trwał, zanim nie weszła na dobre turniura z drapowaną tuniką / vetement / spódniczką wierzchnie (bo to różne nazwy miewało).


Rycina z 1851 roku oraz suknia z początku lat 1860.


Suknie z kieszeniami ukrytymi w szwach, 1860-1865. Zdjęcia Pinteresta.

1860-65 suknie z krytymi kieszeniami

Przykłady kieszeni naszywanych. Kolorowa rycina 1865 „Allgemeine Moden Zeitung” – Dusseldorf Library. Ilustracja z 1864 roku, z pisma „Victoria” – Google Library.

1864-1865 przykłady kieszeni ukośnych

To że zaczęły pojawiać się kieszenie pionowe nie wyrzucił z mody kieszeni poziomych i ukośnych.

1860s dress with pockets

I na koniec kilka przykładów sukien z kieszeniami pionowymi / wszytymi w szwy.

1865-1868 kieszenie / pockets

Dodaj komentarz